Semana 3

Sorry, een dagje later dan normaal mijn update over mijn weekje hier. Ik heb weer genoeg gezien, gedaan en meegemaakt, waardoor het weer een lekker lang verhaal is geworden. Mijn excuses hiervoor, maar alsnog wens ik de mensen die mijn verhaal gaan trotsteren veel leesplezier!

De week is rustig begonnen, maar wel vroeg. Op maandag begin ik namelijk om half 9 met Kunst. Eigenlijk is het iets later, want de docent is er pas rond 10 over half 9, dus rond kwart voor 9 beginnen we meestal. De docent is een oude, kleine, tengere mevrouw die je eigenlijk niet meer voor de klas verwacht. Haar lesmethodes zijn ook erg traditioneel, want ze gebruikt geen PowerPoint of beamer, maar zo’n ouderwetse projector waar je de foto’s op volgorde in moet stoppen en als je klikt er steeds een nieuwe foto verschijnt (weet niet of dit te volgen is..). Hierna had ik Lingüística tot half 1. Daarna ben ik de mediatheek gaan zitten en heb ik wat huiswerk gemaakt en aantekeningen uitgetypt. ’s Middags had ik de uitslag van de niveautest binnengekregen, maar zoals het hier bij mij gaat, gaat nooit alles in een keer goed. De lessen zijn namelijk op dinsdag en donderdagavond, maar donderdagavond heb ik eigenlijk al een andere les. Thuis ben ik wat gaan puzzelen en heb ik het zo op kunnen lossen dat ik én de taalcursus kan doen én het vak volgen wat ik wil, maar dan op een ander moment. Op maandagavond is het idee om de huisgenootjes te eten, maar vanavond waren we helaas maar met zijn drieën, maar dat mocht de pret en het lekkere eten niet drukken. Mijn huisgenootje Tom, een jongen uit het Franse deel van België, had een heerlijk couscous gemaakt en samen met Claudia, huisgenootje uit Italië was het weer een geslaagde avond.  

Door de veranderingen die ik in mijn rooster moest aanbrengen, heb ik voortaan op dinsdagochtend les van 9 tot 11. Dit is het vak over de cultuur van Spanje en gaat het nu over de periode dat Franco aan de macht was. We hebben verschillende afbeeldingen bekeken van die tijd en deze ook geanalyseerd. Weer een interessante les. ’s Middags moest ik toch echt aan de slag voor KLS, ik had het al een beetje uitgesteld, maar daar schoot ik niks mee op, dus flink aan de bak gegaan. Dinsdagavond was het weer tijd voor internationale tapas, dit keer Mexicaanse tapas. Het was weer een geslaagde avond, alleen was er dit keer niet zo veel eten, dus iedereen ging weg met honger, beetje jammer. Op de terugweg regende het, en dat was niet zomaar regen, nee dit was modder regen. Echt super smerig. Alle ramen, auto’s en als je pech hebt kleren zitten onder vieze vlekken, bah bah.

Woensdagochtend had ik weer de lessen Kunst en Lingüística. Om 5 uur had ik met Giorgia afgesproken om op zoek te gaan naar een carnavalsoutfit, omdat we zaterdag naar Cádiz gaan (verdere info volgt later). Samen zijn we wat winkels afgestruind op zoek naar een outfit die door kon gaan als elf. We hebben zelfs een carnavalswinkel gevonden!!! Net Nederland joh, haha. Maar goed uiteindelijk zijn we geslaagd bij een chino, winkels van chineese die je overal hebt in Spanje, soort action eigenlijk en bij de Flying Tiger, waar we onze vleugels en een stafje gevonden hebben J. ’s Avonds wilden we samen naar een gratis workshops Salsa en Bachata gaan in een club hier, maar omdat dat pas 11 uur begon, besloten we samen te blijven om wakker te blijven, haha. We hebben samen gegeten en Giorgia had een heerlijke risotto gemaakt, ik word verwend hier hoor, haha. Ondertussen had ik ook nog even met papa gevideobeld, omdat hij jarig was vandaag en toen heb ik Gonnie en Eline ook nog even gezien, gezellig. Na het eten hebben we samen een film gekeken en om 11 uur zijn we richting de club gegaan, waar de workshop uiteindelijk om kwart voor 12 begon. Het was echt leuk, maar vind het vet moeilijk en al die mensen daar konden vet goed dansen, dus heb meer gekeken dan gedanst, maar het was zeker de moeite waard!

De volgende ochtend weer school gehad en ’s middags heb ik KLS eindelijk afgemaakt. Het was mijn karwei, maar het is gelukkig goed gekomen, haha. ’s Avonds ben ik met Giorgia, Nico en Thibault naar een tetería geweest, een soort Arabischachtig café waar je thee kunt drinken en waterpijp roken, met uitzicht op het Alhambra, dat was niet verkeerd.

Vrijdag moest ik om kwart over 9 op de uni zijn, want ik kon me vandaag eindelijk gaan inschrijven voor de vakken die ik nu al twee volg. Gelukkig was er nog plek voor de vakken Kunst en Lingüística, maar ik heb echt geluk gehad, eindelijk, want een meisje dat om 11 ur was gegaan kon zich niet meer inschrijven voor Lingüística. Vervolgens moest ik wat administratieve dingen regelen voor de uni. Op de terugweg ben ik langs een overdekte markt gegaan, waar ik super goedkoop groente heb kunnen kopen en een beetje paella, want dat wilde ik wel proberen.  ’s Middags ben ik de laatste dingen gaan kopen met Giorgia voor onze outfit. Ik wilde namelijk een rood shirt en nog glitters. Ik wist niet dat het zo’n klus zou zijn om een rood shirt te vinden, maar het is gelukt en mijn outfit is nu echt perfect, al zeg ik het zelf, haha. Helemaal klaar voor zaterdag. ’s Avonds heb ik even met papa (en even met mama) geskypt om mijn inschrijving voor de taalcursus te regelen en ik had even een moeilijk momentje, omdat ik er flink van baal dat ik niet bij Carnaval in Nederland kan zijn (zeker omdat ik vrijdagmiddag tot en met dinsdag vrij ben, maar dit wist ik pas woensdag). Maarja je kan niet alles hebben en volgend jaar ben ik er gewoon weer bij.

Zaterdagochtend moesten we om half 11 verzamelen en om 11 uur vertrokken we richting Cádiz, want hier vieren ze ook carnaval!!

Het carnaval van Cádiz is, na dat van Rio de Janeiro en Port of Spain, het derde grootste carnaval ter wereld. Elk jaar in februari of maart staat de stad ruim anderhalve week volledig op zijn kop. In tegenstelling tot andere grote carnavalsvieringen draait het carnaval van Cádiz niet om glitter en glamour, maar om humor, satire en ironie. Iedereen zet zijn beste beentje voor in Cadiz, met kostuums die ironisch, satirisch, of gewoon grappig zijn! Veel vrienden werken samen aan een groepskostuum, en er zijn ook indrukwekkende individuele kostuums te bewonderen. Het feest wordt verder gekenmerkt door optredens van traditionele groepen en ensembles. Zo heb je de chirigotas die grappige liedjes zingen over de actualiteit, de coros, grote koren begeleid door guitaristen die grappige en ook gewone liedjes zingen, en de comparsas met hun satirische liedjes over de politiek. Daarnaast zijn er de cuartetos, kwartetten die muziek spelen en korte komische optredens improviseren, en de romanceros die met behulp van grote posters grappige verhalen vertellen.

Na een reis van ruim 5 uur, kwamen we om 4 uur ’s middags in Cádiz aan. Je moet er wat voor overhebben, haha. Daar aangekomen zijn we via het stadhuis, naar de kathedraal gelopen en vanaf daar naar het strand. Ondertussen al de trommelgroepen voorbij zien komen en overal mensen verkleed, ja verkleden kunnen ze wel zeg. Ik heb prachtige outfits voorbij zien komen, een van de meest coole outfit was een meisje die een gevangen muis was in een muizenval. Helaas geen foto kunnen maken. Op het strand aangekomen wat foto’s gemaakt en eigenlijk moest je je hier klemzuipen ofzo, maar daar zaten we niet op te wachten. We zijn terug gegaan naar het centrum en hebben daar wat gegeten en ondertussen genoten van het carnaval op straat. Zo hebben we chirigotas en comparsas gezien, echt heel tof. ’s Avonds zijn we naar een plein gegaan waar het feest op straat moest zijn en hier hebben we de pregón gezien. Een openingstoespraak van het feest waarbij een man het woord voerde en er verschillende groepen optraden. Super tof om te zien. Een van de zinnen die steeds terugkeerde was: «Cuando canta Cai, el tiempo se para. Es lo que hay: estamos majaras» en de mensen zeiden dit ook na. Cai staat voor Cadiz, maar is zo vervormd door het accent van het Zuiden, dat was echt om te lachen. Ze spreken de s, de d en wat letters niet uit op het einde, waardoor sommige stukken in het Spaans zo gek klinken. We hebben het een beetje belachelijk lopen maken en daar hebben we flink om moeten lachen met z’n allen, maar voor jullie is dit totaal niet te volgen denk ik sorry.

Helaas viel het feest op straat nogal tegen, het was meer een botellón: op straat rondhangen en alcohol drinken. Er was niet echt muziek en er werd niet gedanst, dus dat miste ik wel. We waren maar wat aan het rondhangen op zoek naar leven en toen ik bij het plein van de Kathedraal was ben ik Eva, een studiegenootje uit Nederland, tegengekomen. Dat was echt zoooo leuk! Voor zover dat kon bijgekletst en elkaars ervaringen van die dag gedeeld. Vervolgens zijn we weer verder gegaan en uiteindelijk zijn we in een pub beland en daar hebben we lekker gefeest met z’n allen. Rond 4 uur gingen we terug naar de bussen en om half 6 vertrokken we uiteindelijk, een beetje laat, maar goed, zodat we uiteindelijk om half 10 terug in Granada waren… wat een reis. Gelukkig heb ik in de bus kunnen slapen en thuis ben ik ook nog maar mijn bedje in gekropen. Al met al een hele ervaring en een superleuke dag gehad, maar ik had meer van het feest op straat verwacht, dat viel voor mij nogal tegen.

Zondag kwam ik rond 3 uur weer tot leven en heb ik een wasje gedraaid van al mijn stinkkleren, dat is hetzelfde hier, haha. Omdat het zonnetje lekker scheen had ik geen zin om binnen te blijven, dus rond half 5 ben ik naar buiten gegaan voor een wandeling door het Albaicín, wat weer de moeite waard was. Ik kwam terecht op een plein, Placeta Cristo Azucenas, met de mensen van de straat met honden, straatartiesten, muzikanten etc. een gezellig samen komen. Hier kwam ik twee meisje tegen die ik gisteren in de bus had ontmoet, ook uit Nederland, waarmee ik gezellig gekletst had. Rond een uur of half 7 ben ik samen met Giorgia richting San Miguel Alto gelopen, een prachtig uitzichtpunt, vanaf waar we de zonsondergang hebben kunnen zien, het was echt de moeite waard. Een geweldige afsluiting van de week.  

Besos desde Granada,

Sanne