Semana 4

Semana 4

Ja hoor daar is ie weer mijn wekelijkse update over mijn leventje hier in het zuiden van Spanje. Dit keer is mijn blog als het ware op te delen in twee delen: doordeweeks en het weekend, maar we zullen gewoon bij het begin beginnen

Aangezien het dinsdag Dag van Andalusië was (wat helaas niet zo veel voorstelde hier in Granada) was ik maandag en dinsdag vrij. Aangezien ik nog behoorlijk moe was van mijn reis naar Cádiz afgelopen wekend heb ik maandag uitgeslapen, heerlijk. Vervolgens moest ik thuis wat dingetjes doen, zoals een wasje draaien en schoonmaken. Om 2 uur had ik afgesproken met Isabel, een meisje uit Duitsland/ Oostenrijk, om churros te gaan eten, want dat had ze nog nooit op, dus dan ben ik de flauwste niet om mee te gaan. Ik had van tevoren nog wat op internet gesnuffeld voor een plek om churros te eten, ik maak er een sport van om elke keer een nieuwe plek te proberen, haha, met als resultaat Café Fútbol. De churros smaakten goed, ik zat lekker in het zonnetje en heb gezellig kunnen kletsen met Isabel. Op de terugweg naar huis even langs het toeristenbureau gelopen, want had wat info nodig. De jongen die me hielp was erg vriendelijk en ik dacht ik maak van de gelegenheid gebruik om te vragen naar een aantal leuke tapasbarretje. ik had geluk, want hij zit op de faculteit die vlakbij mij is, dus hij kent de buurt behoorlijk goed, dus binnenkort maar eens uitproberen.  ’s Middags heb ik boodschappen gedaan, met Kim gebeld en met Joost gevideobeld. ’s Avonds had ik wraps gemaakt voor het wekelijkse etentje met mijn huisgenootjes, helaas zijn er steeds mensen die niet kunnen en waren we vanavond weer maar met zijn drieën, maar desalniettemin weer een gezellige avond met elkaar gehad! Dinsdag was een studiedagje, want ik moet deze periode een vak Fontys volgen, hier ga ik jullie verder niet mee lastigvallen, want dan worden jullie net zo depressief als ik. Gelukkig kreeg mijn dag een positieve wending toen ik met Joost ging videobellen, want hij heeft zijn tickets gekocht J

Hij komt donderdagmiddag 31 maart aan en blijft tot zondag, het aftellen kan beginnen! Daarna heb ik ook nog besloten dit weekend bij Ymke, klasgenootje en vriendin uit Nederland die voor haar Erasmusperiode in Córdoba verblijft, langs te gaan. ’s Avonds had ik afgesproken met Javier, jongen uit Colombia, en twee van zijn vriendinnen, Camile uit Chile en Karen uit Colombia om ergens tapas te gaan eten en dat was erg gezellig geweest.

Woensdag begon school dan weer, dat was weer even wennen, maar niet heel spannend. Wel leuk is dat ik ’s middags eindelijk mijn schoolpas heb kunnen laten maken, woopwoop nu ben ik echt een student op de UGR (universiteit van Granada). Op de terugweg naar huis ben ik een paar gebouwen ingedoken die ik onderweg tegenkom, zoals het oude ziekenhuis. Zo kom ik elke keer weer nieuwe dingen tegen in de stad! ’s Avonds ben ik met Javier, Karen en Giorgia bij 100montaditos wat gaan eten en daarna heb ik met Giorgia een film afgekeken waar we vorige week aan begonnen waren. Donderdag begon de dag met een lesje Cultuur, wat zou als altijd weer super interessant was. Hierna heb ik me na kort studieontwijkendgedrag opgesloten in mijn kamer om de opdracht voor KLS te maken. Aangezien het zonnetje lekker scheen ben ik hierna nog even naar een pleintje gelopen om te genieten van het weertje om vervolgens weer naar huis te gaan en mijn spullen te pakken, want vandaag was de eerste les van mijn taalcursus. De les begint om half 7 en duurt tot half 10, geen ideale tijd, maar we doen het er maar mee en ik heb die vanaf nu elke dinsdag en donderdag. De docent heet Sole (komt van Soledad, wat eenzaamheid betekent, arme vrouw) en ik zit in een klas met ongeveer 9 andere studenten. We zijn de les begonnen met wat voorstelspelletjes en daarna zijn we echt aan de slag gegaan. Het was meteen een hele leuke en leerzame les, heerlijk om zo weer met Spaans bezig te zijn, dat had ik wel gemist. De avond heb ik fantastisch afgesloten met Isabel in een van de tapasbarretje die de jongen van het toeristenbureau had aangeraden. Je komt binnen en je proeft meteen de Spaanse sfeer, heerlijk. . De plek is ook niet zo bekend onder toeristen, dus er zaten alleen maar Spanjaarden. Vervolgens naar de bar gegaan, want als je tapas komt eten (tapear) mag je niet aan tafels zitten, nee nee dan is het of aan de bar of een ton. We hadden de cerdito besteld, een tip die ik had gekregen, dit is een wijnkruik in de vorm van een varken en daar komt dan ribeiro wijn in en dat wordt geserveerd met een tapas. De tapas waren gefrituurde garnalen, en ze waren goddelijk, echt genieten, hierna hadden we ook nog hamkrokketjes besteld, want Isabel had die nog niet op. Wat een geslaagde avond was dit!

Toen was het weekend, olé. Na ’s ochtends wat dingetjes thuis gedaan te hebben, rond 11 uur richting de bushalte gelopen voor de bus die ik moest hebben richting het busstation vanaf waar ik de bus naar Córdoba zou hebben. Het begon al lekker, want bij de bushalte merkte ik dat er wat onrust was, wat bleek de bus die ik moest hebben, was al meer dan een half uur niet op komen dagen, shitttt. Gelukkig waren er anderen die ook naar het busstation moesten en met hen heb ik een taxi gedeeld, dus was gelukkig ruim op tijd op het station om de bus naar Córdoba te halen. Daar de bus naar Córdoba gepakt en om kwart voor 3 kwam ik aan. Helaas waren de weersverwachtingen niet zo goed voor het weekend en dat was ook echt zo. Grijze lucht en onwijs veel regen, net Nederland… en dan te bedenken dat donderdag het zonnetje scheen… geen touw aan vast te knopen. Ymke had me opgehaald van het busstation en samen zijn we naar Ymke’s kamer gelopen om mijn spulletjes te droppen en te zien waar zijn woont.  Hierna zijn we naar een tentje gelopen waar 3 andere klasgenootjes waren, helaas ging het tentje sluiten en ging de rest ervandoor. Samen met Ymke ben ik naar een ander tentje gegaan waar we wat gegeten hadden en lekker hebben bijgekletst. Gelukkig was het hierna droog en heb ik een korte tour door de stad. Het is echt een gezellige stad met overal kleine schattige pleintjes en knusse straatjes. Verder hebben we boodschappen gedaan en hebben we ’s avonds lekker Hollands gegeten: aardappelen, zelfgemaakte gehaktballetjes en bloemkool en dat smaakte goed. Oeehhh daarna heb ik zoiets coolsh gedaan, ik heb Ymke haar haren geverfd, haha. Ja ja en het was nog goed gelukt ook! Ik heb mijn roeping gevonden!!

Helaas regende het pijpenstelen toen we de volgende dag wakker werden en aangezien mijn paraplu het gisteren begeven had, heb ik maar een nieuwe gekocht om deze regenachtige dag te trotseren! Op internet had ik gekeken of er iets te doen was wat we met regen konden doen en ik had twee leuke museau gevonden. Eentje heette Casa Andalusí/ Córdoba Siglo XII, een typisch Andalusisch huisje uit de tijd van het Kalifaat. Klein maar schattig en erg leuk om te zien. Op weg naar het volgende museum liepen we nog langs een oude synagoge. Daar lazen we er in Spanje nog maar drie oude synagoge waren die bewaard zijn gebleven en Ymke en ik hebben ze nu allemaal gezien, haha. De ander twee staan namelijk in Toledo en die hebben we bezocht toen we voor een maand in Madrid zaten. Het andere museum. Municipal Taurino, was een museum over het stierenvechten en ik had geluk, want Ymke wist vet veel over dit onderwerp, dus ik had een persoonlijke gids. We hebben hier een interessant verhaal gelezen over een van de beste stierenvechters van Spanje en een documentaire gezien over hoe de opbouw van een stierengevecht. Na al dat cultuur snuiven hadden we honger en zijn we naar Mercado Victoria geweest waar we lekker gegeten hebben. Hierna ben ik nog even door de stad gelopen, want het was nu droog en ik had zelf wat zon en ik wilde eigenlijk naar de Mezquita (moskee in het Spaans, maar ik kon helaas geen kaartje meer kopen. Deze avond stond er iets heel speciaals op het programma, namelijk etentje met een gratis flamenco show. Wat een fantastische ervaring was dat zeg, wauw. We hadden die middag gereserveerd waardoor we eerste rang zaten, bam naast het podium en we waren nog niet binnen of de zanger, gitarist en de twee, ja twee, een man en een vrouw, flamencodansers kwamen al aangelopen. Onder het genot van heerlijk eten heb ik genoten van de show (zie filmpjes!!!). Hierna hebben we nog een drankje gedaan in een barretje waar de man zijn eigen mixen maakten. Super schattig, want die man was al op leeftijd maar nog even gepassioneerd of zijn specialiteiten, te leuk.

Aangezien het me zaterdag niet gelukt was de Mezquita te bezoeken, ben ik zondagmorgen gegaan. Tijdens mijn verblijf in Madrid had een van mijn docenten hier al veel over verteld, dus ik was enorm benieuwd. De Mezquita is gebouwd op de plaats waar ooit de Visigotische kerk Vincentius van Zaragoza stond, die weer op de fundamenten van een Romeinse tempel was gebouwd. Toen in 711 Córdoba veroverd werd door de Moren hebben zij het oorspronkelijke kerkgebouw gesloopt en zijn ze begonnen met de bouw van een moskee. Destijds was de Mezquita de grootste moskee van Europa met 1200 zuilen en kon plaats bieden aan 20.000 moskeegangers. Maar toen werd Córdoba in 1235 heroverd op de Moren en werd de moskee een kathedraal en architect Hermán Ruiz ontwierp een kathedraal in het hart van de Mezquita, waarbij 400 zuilen werden verwijderd en hierna zijn er nog wat aanpassingen doorgevoerd. Het resultaat is een mix van zowel Moorse als katholieke invloeden en bouwstijlen. Het was een bijzonder gebouw om te bezoeken, echt de moeite waard zeg. Vooral de Mihrab vond ik echt prachtig. Verder is het heel bizar dat je het ene moment in een oude moskee staat en het andere moment in een witte kathedraal, echt bizar, groter kan het contrast haast niet. Persoonlijk vind ik het heel jammer dat de oorspronkelijke moskee er niet meer staat, want dat leek me pas echt geweldig, maar aan de andere kant is het ook weer mooi dat twee geloven zo verweven zijn.  Verder heb ik vandaag genoten van de carnavalsoptocht in Cordoba, al kunnen ze nog wat leren van de mooie wagens die we in Nederland hebben. In dat opzicht stelt de optocht niet veel voor. Maar er lopen groepen rond die muziek maken en liederen zingen en dat was leuk om te zien. Uiteindelijk eindigt de optocht Plaza Corredera, het enige Plaza Mayor achtige plein van Andalucía waar het feest verder ging, waar Ymke en ik samen een super lekkere paella op hebben, met als afsluiting de verbranding van El dios Momo. Eigenlijk was dit ook de afsluiting van mijn weekend hier in Córdoba, want hierna zijn we terug naar huis gelopen en om 17:00 had ik de bus terug naar Granada en nu zit ik weer lekker op mijn kamertje. Het was een regenachtige weekend, maar niet minder geslaagd!

Besitos,

Sanne