Semana 5

Ja hoor daar ben ik weer met mijn verhalen van een drukke, leerzame, maar leuke week waarin ik heb kunnen genieten van de eerste zomerdagen hier in het zuiden van Spanje (wees maar niet te jaloers hoor, morgen is het gewoon weer winterwinter hier met regen en als ik geluk heb maximaal zo’n 10 graden, ik kan het zelf ook nog niet geloven….)

Goed de week begon zoals altijd met de lessen kunst en toegepaste taalwetenschap, waarna ik naar huis ben gegaan en de rest van de middag aan school heb gewerkt. Helaas vormt dat ook deel van mijn verblijf hier… ’s Avonds hebben we weer met een aantal huisgenootjes samen gegeten. Ook de dinsdag begon niet veel anders dan normaal met een les cultuur en ook daarna moest ik weer huiswerk maken, maar gelukkig stond er die middag wel wat leuks op het programma, namelijk een rondleiding door de Capilla Real (Koninklijke Kapel) en de Kathedraal met de taalschool onder leiding van de gepassioneerde, zowat alleswetende docent Carmen. Om half 4 moesten we verzamelen bij Plaza Isabel la Católica waar de rondleiding al meteen begon met een verhaal over het monument. Vervolgens zijn we naar de Capilla Real gegaan, de plek waar graftombes van de katholieke koningen Isabelle en Fernando en hun dochter Johanna de Waanzinnige en haar man Philips de Schone, de ouders van Karel V, zich bevinden waar Carmen naast de basisinformatie als de stijl, de architect ook een hoop details en zoals ze het zelf noemde roddels vertelde. Ik zal jullie het hele verhaal besparen, maar een ‘roddel’ wil ik toch wel met jullie delen. In de kapel is ook een mausoleum van de katholieke koningen te bewonderen en als je goed kijkt valt het op de dat het hoofd van de koningin Isabel dieper in het kussen ligt dan het hoofd van de koning, waardoor het lijkt dat de koningin een zwaarder hoofd heeft of beter gezegd meer hersenen dan de koning. Dit zou de Italiaanse architect expres gedaan hebben als wraak op de koning die ook een aantal gebieden in Italië bestuurde, maar dit niet zo goed deed. Gewaagde wraak al zeg ik het zelf, haha. Vervolgens zijn we naar de kathedraal gegaan, maar voordat we hier naar binnen gingen hebben we een uitgebreide uitleg over de gevel gehad en ben ik te weten gekomen waarom er geen Mezquita in Granada is zoals die er bijvoorbeeld in Córdoba wel is. De kathedraal is namelijk op de plek gebouwd waar de Mezquita zich bevond. Toen was het tijd om de kathedraal zelf binnen te gaan waar we een korte rondleiding hadden gekregen en zelf nog mochten rondlopen. ’s Avonds had ik nog de taalcursus en daarna ben ik met een aantal vrienden uit Zuid-Amerika gaan stappen!

Woensdag was een pittige ochtend aangezien ik maar een paar uurtjes slaap had gehad, maar net zoals de maandag weer naar de lessen van kunst en toegepaste taalwetenschappen moest (aanwezigheid telt mee voor het eindcijfer en ze houden presentielijsten en daarnaast mis je veel te veel als je niet gaat). Na dit overleefd te hebben was het ’s middags eigenlijk mijn plan om te gaan slapen, maar aangezien ik nog moest schoonmaken, een wasje draaien, foto’s uitzoeken, een blog voor school schrijven en huiswerk maken, is mijn siësta er niet van gekomen. ’s Avonds had ik ook weer leuke dingen op het programma staan, namelijk een activiteit van de taalschool over de twee typische producten van de provincie van Granada, namelijk de ham van Trevelez (het hoogste witte bergdorpje van Spanje waar veel hamdrogerijen te vinden zijn) en de geitenkaas van Montefrío. Een eigenaar van een zaakje met streekproducten uit Granada heeft gepassioneerd verteld over deze producten en we hebben ze natuurlijk ook mogen proeven. Zoals de meesten waarschijnlijk wel weten (of niet, dan weet je het nu) houd ik niet van ham, maar niet te flauw heb ik de ham geprobeerd en hij was lekker! Na deze leuke activiteit stonden er ook nog Tapas Internacioneles op het programma met als thema Italië. Helaas valt dit concept de laatste tijd een beetje tegen, aangezien je met honger weg gaat en we 4x hebben moeten vragen of we nog wat tinto de verano mochten, dus hierna zijn we nog met een aantal naar een tapasbarretje geweest om onze honger te stillen.

Donderdagochtend zou er misschien les zijn afhankelijk van het aantal mensen dat zou komen aangezien er een staking van studenten was die dag. We waren helaas met te weinig, dus ik was ervoor niks zou vroeg, maarja ik moest die dag nog een schrijfopdracht maken en aan KLS werken. ’s Middags had ik nog afgesproken met Javier, Camila en Karen om churros te eten, aangezien het Karen haar laatste dag is hier en hierna had ik nog de  taalcursus. Ik begin steeds meer te wennen aan het Spaanse ritme zeg, van half 7 tot half 10 les hebben vind ik niet eens meer zo laat, haha. Hierna had ik geluk, want Giorgia had me uitgenodigd om een echte pasta carbonara te komen proberen en kennis te maken met een vriend uit Malaga die op bezoek was. Weer een geslaagde avond J

Waarschuwing, vanaf hier begint mijn jaloersmakende weekend met zomerse weer en prachtige uitstapjes. Verder lezen is op eigen risico.

Aangezien het weer zo afwisselend is als weetikveelwat, houd ik de weersvoorspelling elke week goed in de gaten en zo had ik gezien dat het vrijdag ontzettend lekker weer zou worden. Na de afgelopen week veel gedaan te hebben, vond ik dat ik wel van het lekkere weer mocht genieten en daarom had ik Giorgia voorgesteld om te gaan picknicken. Om half 1 zijn we samen richting Dehesa del generalife, een historisch en ecologisch natuurgebied voorbij het Alhambra, gelopen. Hier zijn we wat gaan wandelen en op een gegeven moment besloten we van de route af te gaan en kwamen terecht op onze prachtige picknick plaats waar we in het zonnetje met uitzicht op de Sierra Nevada hebben kunnen genieten van al het lekkers wat we gemaakt hadden (mijn complimenten gaan vooral naar Giorgia, aangezien ze een heerlijke pasta pesto had gemaakt en een fruitsalade, alhoewel mijn wraps ook niet verkeerd waren). Na hier een paar uurtjes doorgebracht hebben, zijn we nog wat gaan wandelen. ’s Avonds heb ik nog gezellig met papa, mama, Eline en Gonnie, ja ze waren allemaal thuis geskypt, want dat was ook al weer even geleden!

Zaterdag stond er een uitstapje op de planning waar ik al heel de week naar heb uitgekeken, namelijk een bezoekje aan Ronda, een van de oudste dorpjes van Spanje gebouwd op een soort plateau met bergwanden en een grote kloof (Tajo). Om 8 uur was het verzamelen en zo’n 3 uur later waren we aangekomen in Ronda. De dag begon met een tour door de stad langs de vele bezienswaardigheden die te bewonderen zijn, zoals de Plaza de Toros, Puente Nuevo, La Casa Del Rey Moro, waar we naar binnen zijn gegaan en de oude mijnen bezocht hebben, Puente Viejo, Arco de Felipe V, Puente Árabe, de oude stadsmuur, Plaza Duquesa de Parcent en tot slot kwamen we aan bij Palacia de Mondragón. Dit was het eindpunt van de rondleiding en toen hadden we tijd gekregen om het museum te bezoeken, wat we gedaan hebben, vooral omdat ik het huis en de tuin wilde zien, wat ook zeker de moeite waard was, en wat te eten. Om 3 uur was het verzamelen op Plaza de España als je mee wilde naar de uitkijkplaats op de Puente Nuevo, maar aangezien we pas half 3 in 100Montaditos (de Spaanse Macdonalds zeg maar, maar dan met mini sandwiches) en 10 voor 3 ons eten hadden, gingen we 3 uur niet halen. Gelukkig zaten we vlakbij het verzamelpunt en ben ik even gaan vragen hoe we er moesten komen, dus een kwartiertje later zijn we ook de kant op gegaan waar we de rest van de groep weer tegenkwamen. Het uitzicht was schitterend, zoals op de foto’s, kaartjes en er waren zelf al wat bloemetjes. Vervolgens zijn we verder naar beneden gegaan waar je onder de brug door kunt lopen en bij de rivier aankomt. De tocht terug naar boven was wat minder leuk, aangezien we vol in de zon liepen en hierna zijn we nog even langs Park Alameda del Tajo gegaan met een aantal balkons van waaraf je tot ver in de omgeving kunt kijken en ook de diepte in haha. Helaas was het toen alweer tijd om te verzamelen, echt jammer, ik had nog wel langer kunnen genieten van dit mooie stadje. Aangezien we nog even moesten wachten heb ik nog genoten van mijn eerste ijsje hier om de dag af te sluiten J. Vervolgens met de bus terug naar Granada waarin ik mijn oogjes maar even heb dichtgedaan. Samen met Giorgia, Nico en Thibault heb ik deze geslaagde dag afgesloten met een etentje in het appartement van Nico.

En toen zat mijn vijfde week er alweer op! Ik doe elke keer mijn best om het verhaal niet te lang te maken, maar dit mislukt keer op keer en het wordt alleen maar langer… maar hopelijk lukt het je elke keer om het einde te halen!

Besitos desde Granada,

Sanne